Iedereen vergeet wel eens wat. Zelf ben ik ook een groot gebruiker om te zeggen “het is dat mijn hoofd vastzit”. Het is niet echt mogelijk een regelmaat te vinden in wat ik wel en niet onthoud. De gekste dingen herinner ik me, dingen van 7 jaar geleden, precies wat er is gezegd en wat er allemaal was. Maar als ik op vakantie ga vergeet ik wel weer dingen zoals lenzenvloeistof, medicijnen, maandverband. Tegenwoordig maak ik lijstjes, een gewoonte van mijn vader die ik eindelijk maar eens overneem.

Er is wel iets prettigs aan het idee dat iedereen wel eens wat vergeet. Kijkend naar mijn zwager en schoonzus, hebben we er een soort grapje van gemaakt. Zeker sinds ze ouders zijn geworden, vergeten ze bij bijna elk bezoek wel weer wat. Na hun vertrek loopt er altijd iemand nog even rond, kijkend wat er achtergelaten is. Verschillend van een jas, sleutels, speelgoed, belangrijk en niet zo belangrijk. Maar onschuldig op zich.

Met mijn werk als campingbeheerder kom ik ook zo mijn portie van verdwenen spullen tegen. Regelmatig word de sanitairsleutel vergeten in de douches, samen met de shampoo en de occasionele handdoek. Ook af en toe gekke dingen, de dop van een scheerapparaat laatst. Gelukkig hebben we ook eerlijke mensen als er wel wat belangrijks wordt vergeten. Ik denk even terug naar de goed gevulde portemonnee die een meisje heel aardig kwam langs brengen nadat ze hem had gevonden op de toiletten. Zelf zou ik het behoorlijk benauwd krijgen als ik in het buitenland mijn portemonnee kwijt was, maar de man was er behoorlijk laconiek onder. Al trakteerde hij het meisje wel als bedankje.

In mijn leven kom ik dus van allerlei soorten vergeten dingen tegen, maar slechts twee keer een persoon die vergeten is. Een keer was toen ik net begonnen was op de camping. We gingen net dicht voor de pauze, toen een Duitse jongen net op tijd uitcheckte met zijn busje en vervolgens wegreed. Een paar minuten later belde er een meisje aan met de vraag waar haar vriendje was gebleven. Ai, ze heeft uiteindelijk meer dan een uur nog op hem gewacht. Ik vraag me wel eens af hoe het met hun gaat nu, nadat hij haar was vergeten.

Vergeten, het is iets gebruikelijks. Echt iedereen overkomt het wel eens, sommige wat vaker. Je hebt er applicaties voor, alarmen, agenda’s, partners, Facebook. Maar als je je toch even lullig voelt omdat je je kind bent vergeten of weer eens de sleutels niet kan vinden, onthoud maar goed, ik vergeet elke dag meer dingen dan ik vingers heb. Nou, waar heb ik mijn mobiel nu weer gelaten?

Door Nadine van Schagen