Verzamelde verhalen

Nog even wachtenHet giet en alles is nat maar achter de scherm is het soort van droog en uit de wind Dit keer hoef ik niet te rijdenHet gaat van zelf Stiekem zou ik bijna toegeven dat ik de treinen heb gemist.Je maakt nog eens wat mee zo Oh Drie minutenIk ben er al

Ze stond midden in nergens, met een tray vol lege glazen waar ze heel druk mee waren. Ze verdeelden het over en over op die tray. Hij probeerde alles in balans te houden terwijl zij druk aan het stapelen was. Geen oog voor het verkeer wat voorbij raasde of voor de vogels in de boomen achter ze. De fietsers kwamen nog het dichtste bij, maar niets kon door die bubbel heen breken. Hij had een bruine rugzakje, zij een rode jas. Het dichtstbijzijnde huis was een half uur lopen. De eerste winkel twintig. Toch stonden ze daar, met z’n tweeën…

Een plastic zakje vloog voorbij, zwaaide vriendelijk terwijl het voor mijn ogen rond dwarrelde. Het ontweek met kinderlijke sierlijkheid de takken van de boom en dartelde vrolijk weer naar beneden.  Ik woon negen hoog.

After being supercharged, a couple of weeks of high intensity of the Good Doctor, with now three hundred pages of his first one, with the Angels, and my own life rolled around on its self, I feel some things taking over and  un-starting to collapse…             Go ahead…                     Should we really buy this ticket…?

“GuguguguguGughahagagahagaa” I was getting that feeling again, hoping it shall be still somewhere the same. The ambiance, the view and what not. They would be probably the same in there. Good people, a bit scrambled sometimes, maybe. He picked me up at the station and we walked, talked, up, in, locks opened and there was the rubble, still there. Pop. The wines opened and we started talking, drinking, sudden bursts of creativity with a hint of gnomes and another drink next to the talking.  The feelings were about nothing much, just another night in there. We went to a birthday…

Daar zat ze dan, met haar schattige konijnenoren terwijl ze verzuchtte: ‘Die stomme kut weet zeker ook niet hoe deze rotonde werkt!’

It was funny. Seeing that near-burned-out kid on the bus.  Black plastic puffy jacket, probably designer jeans. The kid itself was a small, fragile looking boy.  Who, when I last saw him, was one of the hotshot skateboard prodigies. Big mouth, some temper, rock and roll… Guns ‘n’ Roses and what not.  Cute kid, slightly annoying at times, but he was one of the good ones. At least as far as it was possible in that crowd. Interesting to see him like this. After a while he also recognized me.  I gestured an odd sign towards him.  In reality, I…

The reason to stay healthy, even when it is inexplainable how it is even possible, is simply that I don’t like hospitals. Especially for more than ten minutes at a time. I have spent enough time in the embracing hands of hospitals as a meek little kiddo to justify this reaction against hanging out inside them. But now, I have found a small “kitchen” counter in this particular one, and that is what this situation needed. More counter tables with or without kitchens attached to it. In any case, it must have an adjacent fridge, because that is good. This…

Once again, the start. Nothing more original than the regular: “There I was”. But it works to start things off, and as usual; there I was. Last few hours of the year. I needed people around me. Not necessarily my family or friends from Budapest. But to see and maybe, find, meet anything new. The idea was to go to the Tilos Party. Why, you ask? It was cheap entry and seemed like a good idea to hang around for those odd hours. Screw the planning, let’s go.  Dead-rabbit-ass that I tend to be, I was sitting there alone, at…

Go for the pit-dancers! That was the order. First day, third concert, metalcore I think. But it doesn’t matter. It was heavy, violent and loud. “Go straight for them, no pity” Poor guy never saw me coming… Straight for the face. I was flying at him with a heavy roll of punches. All he could do was try and raise his arms in an attempt to defend himself.  No use… The red of his shirt sank in the ocean of the crowd. Never saw him again.  Those instincts rose and took hold for the weekend. It was a mighty feeling…

Faces, Bodies – touch and senses. Tight young bodies, just in reach. The feeling that a  well-formed ass passed by. Accidental scrub from a body to body. Then there is the chubby girl. All flesh. Somewhere ready for action. A bosom, big enough to land on? Moving, knowing how to control her body. Those eyes knowing what they want. Other eyes, beautiful. Powerful. Lustful. Beautiful.  Can we take her home daddy?  Please? Those eyes. Flash. So much Flesh. Young bodies. All to young?  And everywhere. Can’t move without touching skin.             The electrics start up. Music.  …

Mieupsje vloog tussen de bomen. Hoog boven de grond, maar laag onder de wolken.  De groen van de bladeren streelden haar buikje. Lange takken aaiden over haar lange lokken  en de zonnestralen spikkelden haar gezichtje.  Zo hoog boven de grond, maar laag onder de wolken. Vloog Mieupsje van tak tot tak. Haar lange staart krulde als de kunstje van een suikerspin. De groen van de bladeren, vielen langzaam van hun nopjes. Elke keer als ze zachtjes lande. Zo hoog boven de grond, maar laag onder de wolken. Trok een rode streep kris krassende door de bos. De kou van winter…

//the notes for this one are more scrambled towards the end than usual, may end up in gibberish // So there I was, past midnight, sitting with one of the biggest beers they could offer at this bar. In one corner there were three men playing a version of pool or snooker that I couldn’t recognize. Hell, it just involved three balls and no pockets. On the other side, the rest of the middle-aged “townsmen” were standing. Or around the Old-timer coin slipper watching the fruits spin or semi-drunk talking about past drunk experiences and the responsibilities that go with…

He was high on something Probably speed, but who cares. At least it’s near irrelevant. The party was okay, a bit overcrowded and it had some odd mixtures concerning the guests. Aside from these minor inconveniences, the biggest problem of that night was the shortage of beer. Everybody was drinking and it was near impossible to hoard a stash in the “crowd”. Please, keep this in mind as we skip back a bit.  He was high and had a cute girl arranged just for the occasion. For some reason, it would have been a sure thing for him. But, in…

It was way too early in the morning. Darkness or light outside, it was indeterminable in there under the bright tubes and spots that covered the ceiling. Way too early.  The ones without routine got engulfed within their own uncomfortableness as they were padded down. Getting touched by another human being in a way that you wouldn’t allow normally. To get so close and grant access to the place where they only go for pleasure or perversion. That unease against the human gate machine. After being booted through and getting immersed in the swamp of uneasy humans who are trying…

Here we go, suddenly it came. The talk, messaging, calling, eating and preparing before it didn’t matter anymore. I saw the piece of metal beforehand; it was a hollow tube, with one end ground in half and sharpened.      Three…two…onepush…         ok here we go         Three…two…onepush     That was one half                 and wait…         ok                     Three…two…onepush    and                             Three two onepush         ……

A small basement room, not even a basement actually, just a ground floor room underneath the rest. Windows were closed and darkened with heavy cloth. This to keep the warmth in and the eyes out. The furniture was really basic. A mattress on some pallets, a few planks for books, a glass table and another one made out of boxes. Oh, and the bookcase filled with everything but books. Accessory. An extra mattress was thrown down, just as some sheets and a blanket. A laptop with music and movies was set by. Nothing out of the ordinary.  A drink to…

I remember, it was back in the “good old days”.  When we were at least forty men strong.  Our region, to make it sound badass; the turf was also impressive. You could walk for fifteen minutes and still find our people scattered here and there together. It wasn’t like that we were some kind of vile gang or something.  The crew mostly consisted of teenage outcasts, stoners, rockers, punks and associates.  The police knew us and were fine with us, as long as we were not too loud or obnoxious.  Plus that we did scatter around instead of forming a…

I went back…     Three months later…         Got into the building At least the neighbors left two cans of pesticide in the window.

I have written about a number of subjects so far, and most of them brushed the topic of something that involves something like this; “beer”. But none of them has put this subject really in its spotlight. As you might have guessed, alcohol does play a large role in my conscious life and awareness. As I’m writing this, I’m up to my second liter of beer of the day as am sitting in a bus headed towards the even further outskirts of Budapest. This should prove the pride that I felt about my sobriety, that almost lasted five days.  Sadly,…

There was a bra lying at my feet. A black one, shiny black cup. And even more, were put in  that plastic bag a few feet  away. But that was it, for the rest, all the clothing was in a trunk. A woman was packing them. Twisting and turning,  pivoting around a couple of axes beyond this dimension. The room was tied around her. She had beautiful eyes. Blue, shining. There was nothing that could be more sensual than those eyes. But the woman moved like nobody was there. I ate the orange slices. They were given to me, to…

Dan is er die ene scene weer. De vrouw, die ene die zo belangrijk is voor de plot, die bij het totaal shot subtiel, maar alsnog zo opvallend anders is gekleed. Je kan niet anders dan haar bestaan erkennen, de bijrollen doen er niet meer toe. Zij, de vrouw die zo belangrijk is voor de plot, zij is opdat moment de enige voor wie er aandacht moet zijn. Het decor en de bijrollen zijn alleen maar framing zodat het natuurlik lijkt dat ze zo geforceerd opvalt.  Dan is er die ene scene weer. De vrouw, die ene die zo belangrijk…

Weet je wat een van de meest fantastische momenten van een man zijn is? Dat er soms een perfecte moment ontstaat waarbij je onafhankelijk van je lijf staand kan plassen en gewoon andere dingen kan doen in de volle vertrouwen dat datgene wat er uit je vloeit goed zal verlopen. Je staat in afwachting tot je lichaam klaar is met een process, bijna alsof je op een goede vriend staat te wachten uit beleefdheid. Hoe je blaas leegloopt als een ballon. Zo eentje die je in je handen houdt en voelt hoe de rubber weer terug krimpt en zich om je…

I’m not a smoker, but this one was badly needed. Even if it didn’t do anything, not even a godly catharsis as a symbol for my departure. As a matter of fact, it didn’t last very long either. Not that it matters, it suffices for what it is.  I have no beer, or anything else, on me. Just a shot of Unicum, but that, I can’t manage. Only a gold-rimmed glass of the goat-horned barn swallow milk could give the… right punch to end it right. So we leave and that’s it. As if the movement of our mass didn’t…

After missing my flight and scrambling through the financial system of the Hungarian “begging on the street” banking system, I had to come to the conclusion that I was stuck for the moment. In the end, we managed to buy a ticket for a Euro-Lines ride all the way all to the fair city of Utrecht. We had to order it twice, almost trice. After our first encounter with the street banks called pedestrians, we now encountered the beauty of Internet banking. Luckily we could get through to customer service at nine in the evening. We got the ticket in…

For a couple of years now, I got hooked on a bit spicier world of tastes. This is, as we know all well and nice, especially if we consider my well-trained intestinal flora. Still, one perverse delight of this is when for a time the training subsidies. To be more precise, when after a time of not comes the few days of yes. Readjusting to those tastes. Happily welcoming the Red Gold. This is just one part of it since we don’t always dine alone. Even when more often than… Oh, skip this jabber. To share the joy of new…

Somewhere deep inside, I’m a romantic soul.  I like to submerge in experiences.  Stop sometimes and just stare at what I live through as it is happening. The image of Kaspar-David’s wanderer, who is looking at the valley, is coming out of my nose by now though. You can get immersed in so much empathy, joy by just watching a plastic bag that got picked up by the vortex of a city bus on the prowl.  Sure, this can’t always keep anybody pinned down for hours, but as I’m looking out of the window in my predatory blue “more-than-four” wheeler,…

I saw a pretty bird it didn’t die it flew endlessly on wings that were made of tar and feathers. Shamelessly it rose higher and higher above the clouds. There it down it’s nest among the  pure rays of sunlight. The tar melted, the feathers fell off and all that remained was the naked body of an  angel who couldn’t die.

It’s cold in here. Two in the night with five more to go before I want to get out. Or maybe six. Yeah, it’s fucking cold up here and I just can’t fall asleep. Even as I lay here writing wearing a sweater and socks with my leather jacket on top of my blanket, I can only hope that it will be enough. But I doubt it.  Anxiety with nothing to calm me down, or for the same matter to keep me really going. Limbo is the shit. Brain dead ideas to think about.  I feel somewhat hungry and besides…

It was near the freezing point that day. I was walking outside when I found {him?}. Nothing more than a pile of baggage, a piece of cloth and a bag, in the form of what might be a human. Was he alive? Frozen to death? Was I staring at an unwilling mummy? After all, I did not stop.  I did not get the answers to these questions. Later that day, it had turned into night. The pile had lost its form, the core went missing.  I think I was relieved.  For me, or for {him?}?

That night, they were fucking inside there. No, wait, I didn’t mean to say that. They called it lovemaking, as they have corrected me indirectly beforehand. “I (we) don’t fuck, boink or whatever, we make love.”  Anyway, they knew it, we knew it. They were having sex inside that room, just one small thin door between them and us. The fact that there came no noise out there indicated that they were gone. The room was filled with stuff lying around, clothes, tools, papers and what not on the floor. With in the end the kingsize bed, overthrown sheet and…

The old man is sitting in the crowd. On his blue denim bag, which he rests in his lap, he is solving crossword puzzles. From the „Fülles” or something else that is actual. A small sphere in the crowd, as his neighbor is following his never halting stream of letters in the rubrics. Suntanned skin or is this just the green smear from the subway.  He is looking for another page. Or just the solutions? A moment ago, he looked at me. I am keeping my focus on him, but without sharing a glance. The crowd is changing. The neighbor is…

I weep for the next generation. We went for a beer and such, to get together with more people on the go. With the first stop at our friendly ever-present neighborhood pub, we found a barmaid hornier than, oh well, I don’t know…  she was just flowing all over the pool table.  We scrambled in quite a haste, mostly so that we wouldn’t laugh our asses off in muteness, and to protect the innocence of one among us against the horny.  Off we were, down to the next watering hole. With the only excuse to be there to meet a…

It has found me on the floor once again. If you would have been there, which would be curious by itself, you would have been able to correct me. As the lazy bastard that you were, you didn’t show up again. What you could have said, would have been somewhere in the spirit of this:  “The floor would have been too good for your ass, you filthy sod. You slept on two cushions, originating from a luxury leather couch that was missing from our communal reality. At the head of this comfortability, there was your bag, serving as a headrest.…

“Atheists are offended by anything that bears the mentioning of God in it” So is wine divine?  A good or a bad one?  What kind?  Sitting in the mess of my own home, filth around me. No, I have no vacuum cleaner.  The rat is scratching his back, cleaning himself. Sometimes looking at me for whatever reason. “I have cleaned, at least as far as my resources could have let me” is my defense. As I near my eight hour of sipping that good Merlo, and it had been even more hours slowly clicking my pictures away. So one can’t help…

Wat je direct merkte bij binnenkomst was de geur van zwavel en ammoniak. Het was niet zo overheersend als dat gene wat je op straat wel eens overkomt. Die broeierige en venijnige dispersie die je soms achtervolgt als een jager die uit verveling met zijn prooi speelt. Nee, het hing er lichtjes bij, alsof het dat altijd al had gedaan. Als een echte stamgast, de gene die de vreemdelingen nog steeds vriendelijk begroet, soms zelfs een biertje aanbiedt en als je een goed praatje maakt jou ook nog aan de rest van de kroeg voorstelt. Het licht die naast je…

Het was een dorre winter nacht en het gas was afgesloten. Je zelf buiten de dekens wagen betekende de zekere dood. ‘Dit is hmpfelpuf.’ Mopperde ze. ‘Humpfel, kan de verwarming niet aan?’ Ik keek haar aan vanuit de duisternis die diep onder de dekens heerste. ‘Je mag het proberen, maar waag het niet om de deken ook maar een millimeter te openen als je vertrekt.’ Het klontje deken bleef hierna lang stil. Ergens deed een druppel water een poging om zich betekenisvol naar beneden te storten om een gepast geluid te maken, en zo het verloop van tijd te symboliseren,…

Het was warm in het zakje, maar gelukkig was het er ook nat en dat maakte het net wat beter.Al was mijn goudvis nogal verward over de hele situatie, wist ik dat dit het beste voor hem was. Om hem alvast een beetje te laten wennen aan wat er komen ging bungelde het zakje met water en goudvis in mijn hand. Het liefst had ik hem in mijn armen gedragen, maar dit was de tijd om een beetje te verharden. We moeten het zomenteen zonder elkaar reden, als echte mannen of in zijn geval misschien vrouw. Eerlijk gezegd heb ik…

De wereld is al vergaan, niet dat het er toe doet. Het gebeurde dertien jaar geleden, in een kleine stadje net buiten het poldergebied. Voor vijf seconden was er een alles overheersende chaos, maar daarna was het weer goed. Dertien koeien bleven even wat langer staren en twee vliegen landen op een meibloem in plaats van een hoopje. De algemene consensus was dat het niet zo spectaculair was. De dag erop verscheen in het regio blad een column van 784 woorden die het summier noemde. ‘Voor de volgende keer graag wat beter doordacht organiseren. Misschien wat meer flyeren van te…

Bedreigen en dreigen liggen een wereld uit elkaar. Net zoals bedriegen en bedreigen trouwens. Twee letters omdraaien of verwijderen en je hebt een totaal andere situatie.   Als ik letterlijke betekenissen neem, krijg je; Bedreigen – (iemand) bang maken door iets te zeggen of te doen. Voorbeeld: Iemand bedreigen met een pistool  Dreigen (iemand) bang maken voor iets van vervelend is. Voorbeeld: Met een boycot dreigen om je zin te krijgen / Een dreigende lucht. (van iets dat je niet wilt) bijna gebeuren. Voorbeeld: We dreigen de wedstrijd te verliezen. Genoeg theorie. Het is wel te zien dat er toch verschil zit…

Zeus was sitting on the edge of the bookshelf. He was fed up with it all. “Enough of these myths, they ruin the honesty of good things.” He mumbled as he stood up to stomp around and fume a bit more like only one of his stature could. “Relax, they always made you look good. Don’t make such a big fuss about them.” Said a faint voice from among the dusty books, only to be followed by a tiny flash and a yelp. The bookshelf was an oblong four-foot black piece of almost-real teak. The leaves of the fern bellow…

‘Walvis: lekker groot en eenvoudig’ Dit was niet het antwoord wat Mieupsje had verwacht, maar ze voelde zich er toch goed over. Het was zo’n warm gevoel die vanuit je onderbuik langzaam naar boven kruipt en daarna zich heel snel verspreidt tot aan de vingertoppen. ‘Ja, dat is het!’ Riep ze net te hard. Dat warme gevoel trok zich heel even een vingerkootje terug vanwege de schrik om haar eigen stem. Ze keek vluchtig om zich heen, niemand anders die het opviel op de verlaten zolder. ‘Mooi’ dacht Mieupsje, ‘dit keer sta ik tenminste niet voor schut.’ Het warme gevoel…

‘Dit weten jullie nog niet, maar volgens de bloedlijn ben ik de Koning der Hongaren.’ Schreeuwde de eenzame luidspreker richting de restanten van de menigte in de verte. Laten we dit als het laatste akkoord beschouwen voor de demonstratie van de ochtend. ‘Als iemand geïnteresseerd is in de waarheid, kom dan hier en ik zal het je vertellen. Zelfs in de vorm van een tv-interview. Hallo journalisten, kom, de waarheid is hier. Ik zal het van a tot z vertellen. Zo niet dan mag iedereen opbokken.’ Luidde de steeds wanhopigere luidspreker en daarna was het over. Er waren nog mensen…

Last morning, the power was gone. He wanted to, but standing up was not an option anymore. His hind legs were too weak to carry. I picked him up and brought him outside so that he could relieve himself. He hung like a sack of old bones, but with enough stance to let me know that he didn’t fully agree with airborne travel. I brought him in again, cleaned him, lay him on a clean towel and gave him some water. He didn’t even lift his head for that. The complimentary rabbit skull was ignored. The other two knew. She…

Een wijs man heeft dit ooit mij laten weten; ‘Het eerste biertje, die is heilig. Een schone maagd die je voorzichtig behaagt. Rustig hap je door de schuimkraag en geniet je met volle teugen van het gouden vrucht. Je neemt je tijd voor haar, verkwist haar niet met ander een gedrocht zoals ‘glaasje vlug’. Maar het tweede glas, die is niets meer dan een goedkope sloerie. Op haar kan je vreemd gaan zoals het je hart begeert. Het maakt haar toch niets uit terwijl je door haar vlees scheurt.’. Met dit in gedachten heb ik vrijwel geen keus dan zijn…

Het is 6:50 in de ochtend, mijn telefoon begint op zijn gewoonlijke asociale manier te krijsen en geeft een krachtigere lichtshow weg dan het Chinese Nieuwjaar. Ben blij dat ik dit elke avond voor mijn toekomstige zelf instel zodat hij elke ochtend met dit te kampen krijgt. Ja, ja, ik word al wakker, kan het niet zachter. Gods. Ik druk je wel even weg voor die 9 minuten extra waarop je geprogrammeerd bent voordat je weer nood en brand bij elkaar schreeuwt. Nee… nou ja, dan maar wakker worden. Die schreeuwlelijkerd is niet de enige hindernis van de ochtend. Het…